نــــذر ضریــــح تـــو کـــردم دار و نـــدار دلـــم را شــرمنده چیزی ندارم جـز ایــن بریزم به پایــت این جا ملائـــک یــکایک پــرهای خود را گشوده تا فرشی از گل بیارند بر بام و صحن و سرایت
نوشته های دیگران () نویسنده متن فوق: » گل سرخ ( سه شنبه 86/8/29 :: ساعت 9:34 صبح )