نــــذر ضریــــح تـــو کـــردم دار و نـــدار دلـــم راشــرمنده چیزی ندارم جـز ایــن بریزم به پایــتاین جا ملائـــک یــکایک پــرهای خود را گشودهتا فرشی از گل بیارند بر بام و صحن و سرایت